-.. .- ...- ..- .-..

Het universum is een levend organisme. Elk object, elke substantie en elk levend wezen bestaat immers uit trilling. Trillingen kunnen elkaar beïnvloeden en als er een gemeenschappelijke frequentie wordt bereikt ontstaat er resonantie: een toestand van fysieke verbondenheid. Ook ons leven wordt beïnvloed door de vele frequenties in het universum, door de trillingen op frequenties die in overeenstemming zijn met ons resonantieveld, of net niet. Zo gaan we in dialoog met de wereld waarin we leven.

Als we het universum en alle entiteiten waarmee we samenleven zouden kunnen waarnemen op frequentieniveau, zouden we dan anders in de wereld staan? Dat is de vraag die aan de grondslag ligt van DAVUL, een installatieperformance waarin Hüseyin Umaysız het fenomeen van resonantie op een uitgesproken fysieke manier verkent. Met een davul of traditionele Oosterse trommel als vertrekpunt worden trillingen opgewekt en verschillende frequenties zichtbaar gemaakt. In dialoog met het lichaam en de stem ontstaan complexe klanktapijten die gestalte krijgen in bewegende zouttekeningen. Dit gebeurt temidden van een installatie van Christoph De Boeck die een achttal ijzeren platen rond de davul plaatst. Het zijn machines die net zoals de davul actief geluid genereren of er net passief mee vibreren en de bestaande trilling versterken.

In DAVUL wordt je als publiek deel van een veld van resonanties. Je wordt herinnerd aan een heel fysieke en natuurlijke manier van communicatie, voorbij de beperkingen van onze ratio en culturele referenties. Verschillende communicatiemethodes die de mens doorheen de geschiedenis heeft ontwikkeld worden in DAVUL met elkaar in verbinding gebracht: van traditionele dans tot fysieke sculpturen, van woordeloze klanken tot codetalen zoals morse. Door die initiële verbondenheid tussen mens en natuur tastbaar te maken wordt communicatie herverbonden met haar roots, met de grondtoon die aan de basis ligt van elke andere communicatie, cultuur of bewustzijn.

Door opnieuw bewust te worden van die wederzijdse verbondenheid kunnen we opnieuw fundamenteel democratisch zijn: open staan voor heel verschillende stemmen en het geheel dat zij samen vormen. In DAVUL trilt de mens mee temidden van een ecosysteem van klank en beweging. Als publiek wordt je aan de maakbaarheid van dat ecosysteem herinnerd, maar ook aan de onontkoombare wederkerigheid ervan. Stem en aanraking, trilling en lichaam, zelf en ander worden overbrugd en in elkaars verlengde geplaatst. In een vergeten eenheid waar beide deel zijn van elkaars voortdurende creatieproces.

concept & regie & spel Huseyin Umaysiz scenografie & geluid Christoph De Boeck dramaturgie Mesut Arslan Licht Lucas Van de Voorde artistiek advies Christina Flick, Charlotte Goesaert productie Robin Appels, Valerie De Visscher
productie Platform 0090 coproductie C-Takt, Dommelhof Neerpelt, SOAP Maastricht